trzy

1. pot. Bredzić, mówić, klepać, pleść itp. trzy po trzy «mówić bez sensu, mówić głupstwa»: Pleciesz trzy po trzy, Siemion... Wódka uderzyła ci do głowy... J. Brzechwa, Owoc.

2. Ktoś nie umie do trzech zliczyć; ktoś wygląda, jakby nie umiał do trzech zliczyć «ktoś jest nierozgarnięty lub wygląda na takiego»: W każdym razie ja bym takiego interesu nikomu nie proponował, chyba że durniowi jakiemu, który do trzech nie umie zliczyć... C. Skrzyposzek, Trybuna.

3. Nie umieć powiedzieć, sklecić trzech słów «nie umieć się wypowiedzieć; być małomównym»: Ja Tosi mówiłam, że wy jesteście takie mądre, takie zdolne, a tymczasem, okazuje się, trzech słów nie umiecie powiedzieć? H. Ożogowska, Dziewczyna.

Coś (jest) niewarte (nie jest warte) trzech groszy zob. niewart 1.

Ktoś (jest) niewart (nie jest wart) trzech groszy zob. niewart 2.

Ktoś wygląda jak trzy ćwierci do śmierci zob. wyglądać 3.

Mieć z kimś, z czymś trzy światy zob. świat 18.

Nie dać za coś, za kogoś trzech groszy zob. grosz 8.

Pijany, zalany itp. w trzy dupy zob. dupa 5.

Wtrącać, wsadzać, wtykać, dorzucać itp. swoje trzy grosze zob. grosz 10.